درباره اسید معده
آب معده یا اسید معده ، مایعی هضم کننده است که در پوشش داخلی معده ایجاد می شود.
این مایع متشکل از اسید کلریدریک ، کلرید پتاسیم و کلرید سدیم ،
با فعال کردن آنزیم های گوارشی ،
که با هم زنجیره های طولانی اسیدهای آمینه پروتئین ها را تجزیه می کنند ،
در هضم پروتئین ها نقش اساسی دارد.
این مایع در سیستم های بازخورد تنظیم می شود تا در صورت لزوم ، مانند بعد از غذا ، تولید را افزایش دهد. سلولهای دیگر در معده ، بی کربنات ، یک پایه را برای ایجاد بافر در مایعات تولید می کنند ،
و از این طریق PH تنظیم شده را تضمین می کنند.
این سلول ها همچنین مخاط تولید می کنند – یک مانع چسبناک برای جلوگیری از آسیب اسید معده به معده. پانکراس بیشتر مقادیر زیادی بی کربنات تولید می کند،
و از طریق مجرای لوزالمعده به اثنی عشر بی کربنات ترشح می کند،
تا اسید معده را به دستگاه گوارش خنثی کند.
درباره اسید معده
سازنده اصلی اسید معده اسید کلریدریک است که توسط سلولهای جداری در غدد معده در معده تولید می شود. ترشح آن فرآیندی پیچیده و نسبتاً پرانرژی است.
سلولهای جداری حاوی یک شبکه ترشحی گسترده (به نام canaliculi) هستند،
که اسید کلریدریک از آن در لومن معده ترشح می شود.
pH اسید معده ۱٫۵ تا ۳٫۵ در لومن معده انسان است ،
سطحی که توسط پمپ پروتون H + / K + ATPase حفظ می شود.
سلول آهیانه در این فرآیند بی کربنات را در جریان خون آزاد می کند ،
که باعث افزایش موقتی pH در خون می شود ، که به عنوان جزر و مد قلیایی شناخته می شود.
درباره اسید معده
محیط بسیار اسیدی موجود در لومن معده باعث می شود،
که پروتئین های حاصل از مواد غذایی ساختار تا شده مشخص خود را از دست بدهند (یا به طور غیر طبیعی).
این پیوندهای پپتید پروتئین را در معرض دید قرار می دهد.
سلولهای اصلی معده معده آنزیم هایی را برای تجزیه پروتئین ترشح می کنند،
(پپسینوژن غیرفعال و در رنین نوزادان).
اسید کلریدریک پپسینوژن را در آنزیم پپسین فعال می کند ،
سپس با شکستن پیوندهای اسید آمینه ، فرآیندی به نام پروتئولیز ، به هضم غذا کمک می کند.
علاوه بر این ، بسیاری از میکروارگانیسم ها در یک محیط اسیدی مهار یا از بین می روند ،
از عفونت یا بیماری جلوگیری می کنند.
مطالب بیشتر:
بدون دیدگاه