سلیاک چیست؟
بیماری سلیاک یک اختلال خودایمنی روده باریک با زمینه ژنتیکی می باشد.
در این بیماری گوارشی پرزهای روده باریک آسیب دیده و در جذب مواد دچار اختلال می شوند.
در صورتیکه بیماران مبتلا به سلیاک پروتئینی از دسته گلوتن (gliadin) که در برخی از غلات مانند گندم، جو، چاودار و گاه جودوسر وجود دارد را مصرف کنند
دچار علایم عدم تحمل خواهند شد.
طبق مشاهدات ورود گلوتن به سلولهای پرزهای روده موجب پاسخ سیستم ایمنی می‌شود.
این واکنش التهابی موجب تحلیل پرزهای روده (villous atrophy) وکاهش فعالیت آنزیمهای روده می‌شود.
چون بخش عمده‌ای از جذب مواد غذایی در روده در پرزهای روده انجام می‌گیرد تخریب پرزها موجب سوء جذب خواهد شد.
اغلب موارد بیماری سلیاک، ژنتیکی هستند. بیماری سلیاک واگیردار یا سرطانی نیست.
این بیماری معمولاً به هنگام دوران شیرخوارگی یا اوایل کودکی آغاز می‌شود.
امکان دارد علایم هنگامی ظاهر شوند که کودک اول بار شروع به خوردن غذاهای حاوی گلوتن می‌کند.
در بزرگسالان، علایم ممکن است به تدریج و در عرض چند ماه یا حتی چند سال پدیدار شوند.
میزان شیوع سلیاک در اروپا در هر پانصد نفر یک نفر می باشد. طبق آمار در استان تهران نیز ۱۵۰ مبتلا به‌این بیماری شناسایی شده‌اند.
بیماری سلیاک هم‌چنین به نام‌های اسپروی غیر حاره‌ای و آنتروپاتی حساس به گلوتن هم نامیده می‌شود.
علائم بیماری
- کاهش وزن یا آهسته شدن روند وزن گرفتن یک شیرخوار بعد از اضافه کردن غلات به رژیم غذایی
- بی‌اشتهایی
- مدفوع شل، کم رنگ، حجیم و بدبو؛ دفع گاز زیاد
- تورم شکم؛ درد شکم
- ظاهر عمومی نشاندهنده نرسیدن مواد مغذی به حد کافی
- زخم دهانی
- کم‌خونی یا کمبود ویتامین، همراه با خستگی، رنگ پریدگی، بثورات پوستی، یا درد استخوان
- قوس برداشتن مختصر پاها (پا پرانتزی) در کودکان
- خستگی مبهم، از نفس افتادن زودهنگام
- تورم پاها
با رعایت یک رژیم سفت و سخت فاقد گلوتن، می‌توان انتظار یک زندگی طبیعی را در اغلب بیماران داشت.
روند بهبود در عرض ۳-۲ هفته آغاز می‌شود.
مطالب مرتبط:
بدون دیدگاه