آرتریت گیجگاهی

آرتریت گیجگاهی

 (temporal arteritis) یا التهاب سرخرگی غول‌یاخته‌ای (به انگلیسی: Giant cell arteritis) یک نوع نادر التهاب رگ (واسکولیت) است که اختلال اصلی در سرخرگ‌های بزرگ و متوسط سر است.

علائم بیماری آرتریت گیجگاهی:

آرتریت گیجگاهی این بیماری اصولاً در زنان و در سنین بالای پنجاه سال شایعتر است و اغلب سرخرگ گیجگاهی (شریان تمپورال) نیز درگیر است.

علائم شایع بیماری بروئی شریان، تب، سردرد، حساسیت در لمس، درد فک هنگام جویدن غذا، مشکلات بینایی و… است.

آرتریت گیجگاهی، آرتریت تمپورال که آرتریت سلول ژآنت، آرتریت کرانیال و آرتریت گرانولوماتوز نیز نامیده می شود به التهاب پوشش عروق خونی گفته می شود.

اغلب عروق خونی موجود در سر بخصوص ناحیه گیجگاه را تحت تاثیر قرار می دهد. به همین دلیل گاهی به آن آرتریت تمپورال یا گیجگاهی نیز می گویند.
آرتریت تمپورال باعث سردرد، حساسیت به لمس پوست سر، درد فک و مشکلات بینایی می گردد.

درصورتی که درمان نشود ممکن است منجر به سکته مغزی یا کوری گردد.
آرتریت گیجگاهی :درمان فوری با داروهای کورتیکواستروئیدی معمولا علائم را از بین می برد و ممکن است مانع از دست دادن بینایی گردد.

ممکن است چند روز پس از شروع درمان بیمار احساس بهبود کند.

اما حتی با درمان نیز ممکن است بیماری دوباره برگردد. به همین دلیل مراجعه منظم به پزشک برای بررسی وضعیت بیمار ضروری است.

درچه شرایطی باید به پزشک مراجعه نمود؟

اگر شما یا یکی‌ از اعضای‌ خانواده‌ تان دارای‌ علایم‌ پلی‌میالژی‌ روماتیکا یا آرتریت گیجگاهی باشید.
بروز موارد زیر در طی‌ درمان‌:
ـ درجه‌ حرارت‌ ۳/۳۸ درجه‌ سانتیگراد
ـ وجود خون‌ در ادرار
ـ کوتاهی‌ نفس‌
ـ درد سینه‌
ـ وجود خون‌ در مدفوع‌
ـ درد شدید شکم‌
ـ هرگونه‌ بیماری‌ تبدار
-اگر دچار علایم جدید و غیرقابل توجیه شده اید. داروهای‌ تجویزی‌ ممکن‌ است‌ با عوارض‌ جانبی‌ همراه‌ باشند.

داروها برای آرتریت گیجگاهی

داروهای‌ کورتونی‌ با مقادیر بالا تا متوقف‌ شدن‌ مرحله‌ حاد تجویز می‌شوند.

با مهار التهاب‌ به‌ وجود آورنده‌ علایم‌ بیماری‌ آرتریت گیجگاهی توسط‌ این‌ داروها، علایم‌ به‌ طور چشمگیری‌ کاهش‌ می‌یابند.

در ادامه‌ درمان‌ با کورتون‌، مصرف‌ حداقل‌ مقدار ممکن‌ دارو به‌ صورت‌ یک‌ روز در میان‌ ممکن‌ است‌ برای‌ کنترل‌ علایم‌ در درازمدت‌ کافی‌ باشد.
داروهای‌ سرکوبگر دستگاه‌ ایمنی‌ به‌ تنهایی‌ یا همراه‌ کورتیکواستروییدها در صورت‌ ناموفق‌ بودن‌ سایر درمان‌ها تجویز می‌شوند.
داروهای‌ قلبی‌ (در صورت‌ درگیری‌ قلبی‌)
داروهای‌ ضد فشار خون‌ (در صورت‌ بالا بودن‌ فشار خون‌)


مطالب بیشتر:

 

۴.۵/۵ - (۲ امتیاز)

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

چهارده − چهارده =