بیماری اوریون چیست؟

بیماری اوریون

بیماری های ویروسی مانند بیماری اوریون در فصل بهار شیوع بیشتری می یابند.
علت این امر هنوز ناشناخته باقی مانده و باورهایی از جمله اینکه ویروسها در اثر افزایش درجه حرارت یا ازدحام جمعیت
و تماس افراد در این فصل گسترش پیدا می کند نادرست است.

اوریون یکی از بیماری های ویروسی بوده که غدد بزاقی فرد را درگیر کرده و
علائم اولیه آن مانند سرماخوردگی خفیف از جمله تب، سردرد، بی قراری، بی اشتهایی، ورم بناگوش و لوزه ها و گوش درد است.

بیماری اوریون در سنین ۵ تا ۱۰ سال شایعتر است، این بیماری در کودکان زیر ۲ سال اتفاق نمی افتد و
در افراد میانسال نیز نادر است.

ویروس بیماری اوریون از طریق بزاق دهان و تنفس منتقل شده و این بیماری ۷ تا ۸ روز به طول می انجامد.

اوریون نیازی به درمان و استفاده از دارو ندارد ، در بعضی موارد ممکن است ویروس اوریون باعث مننژیت،
ورم لوز المعده و یا اورکیت (ورم بیضه ها) گردد که در این صورت حتماً باید به پزشک متخصص مراجعه نمود.

سردرد شدید همراه با تهوع و استفراغ از نشانه هایی است که باید در بیماری اوریون جدی گرفته شود.

پیشگیری و درمان

می توان با تزریق واکسن اوریون از ابتلا به این بیماری پیشگیری کرد ، خوردن مایعات گرم،
استراحت کافی و جداسازی بیماران از افراد غیر مبتلا می تواند به بهبود بیماری اوریون کمک کند.

دارو‌ها باید با آب فراوان مصرف شود. از غذاهای مایع مثل شیر، سوپ، ماست و… استفاده شود تا بلع غذا آسان‌تر باشد.
برای برطرف کردن خشکی‌ دهان مایعات فراوان به بیمار داده شود در صورت وجود مشکل در نوشیدن از نی استفاده شود.
پرهیز از مصرف میو‌ه‌ها و غذاهای ترش که منجر به تحریک تولید بزاق می‌شوند ضروری است.

بیمار مبتلا به اوریون نیاز به استراحت دارد باید اتاقی برای بیمار در نظر گرفته شود که ساکت باشد تا بیمار در آرامش استراحت کند.
تغذیه مناسب و مقوی در این دوره بسیار حائز اهمیت است.
هرچند که بیمار در این دوره با بی‌اشتهایی روبرو است،اما باید سعی کرد با حوصله‌ به او غذا داد.
تا کمتر دچار ضعف سیستم ایمنی بدن شود و بیماری او تشدید نشود.

از دستگاه بخور و مرطوب کننده فضا برای بهبود سرفه و گلو درد استفاده شود.
درجه حرارت بیمار مبتلا به اوریون باید هرچند ساعت یکبار کنترل شود.
کودکان تا اتمام دوره سرایت بیماری نباید به مدرسه فرستاده شوند.

علایم بیماری اوریون

علائم بیماری ۱۴ تا ۲۱ روز بعد از تماس و معمولا تظاهرات بیماری خود را به صورت سردرد، گلودرد خفیف، تب بالا،
کم اشتهایی، خستگی و درد عضلانی نشان می‌دهد.
شایع‌ترین تظاهرات بالینی در افراد را تورم غدد بزاقی (بخصوص غدد بزاقی بناگوش)‌ تشکیل می‌‌‌دهد.
تورم غدد بزاقی بناگوشی دردناک هستند و جویدن و غذا خوردن (به دلیل ترشح بزاق)‌ مزید بر علت می‌‌شود.