آزمایش اینترلوکین-۶ یا IL-6 سایتوکاینی با خواص پیش التهابی و همچنین ضد التهابی است. ترشح IL-6 در بیماری‌هایی مانند تصلب شرایین، آلزایمر، لوپوس اریتماتوز سیستمیک، مالتیپل میلوما، آرتریت روماتوئید، بیماری‌های خود ایمنی، بیماری‌های التهابی مزمن و انواع مختلف سرطان و… مشاهده می‌شود. بنابراین، کنترل میزان IL-6 در طول بیماری خصوصاً فعال شدن آنها پس از فعال سازی پاسخ ایمنی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

عفونت ویروسی و اینترلوکین-۶:

بعد از ورود ویروس به بدن و ابتلا به عفونت ویروسی، ماکروفاژ ها (یکی از انواع سلول‌های سیستم ایمنی) برای دفاع در برابر ویروس فعال شده و IL-6 تولید می‌کنند. تحریک تولید IL-6 و ترشح سایر سایتوکاین ها باعث ایجاد واکنش شدید سیستم ایمنی می‌شود و همچنین طوفان سایتوکاینی نیز به دلیل فعال شدن سلول‌های T و افزایش ترشح IL-6 و دیگر سایتوکاین های پیش التهابی مشاهده می‌شود. بنابراین، تشخیص و کنترل پاسخ‌های پیش التهابی در مراحل اولیه عفونت ویروسی بسیار مهم است.

اهمیت آزمایش اینترلوکین-۶ در بیماری کووید-۱۹:

در بیماری کووید-۱۹ نیز پاسخ التهابی تهاجمی با تولید مقدار زیادی سایتوکاین های پیش التهابی (طوفان سایتوکاینی) همراه است که موجب شدت یافتن بیماری شده و موجب التهاب ریوی، آسیب به ریه و دیگر ارگان‌ها می‌شود.

نتیجه مطالعاتی که تاکنون انجام شده است حاکی از آن است که افزایش میزان سایتوکاین های پیش التهابی در سرم مانند IL1β، IL6، IL12، IFNγ، IP10 و MCP1 با التهاب ریوی در بیماران مبتلا به کووید-۱۹ مرتبط می‌باشد.

سطح بالایی از IL1β، IFNγ، IP10 و MCP1 در سرم بیماران مبتلا به کووید-۱۹ که در بخش مراقبت‌های ویژه بستری بودند گزارش شده است، که احتمالاً به دلیل پاسخ سلول T-helper-1 (Th1) فعال شده، است. علاوه بر این، سطوح TNF-α، IL-6 و IL-10 با شدت بیماری کووید-۱۹ ارتباط مستقیم دارد.

از آنجاییکه IL-6 عامل اصلی ایجاد طوفان سایتوکاین است، بنابراین می‌توان با سنجش IL-6 وخامت بیماری کووید-۱۹ را بررسی کرد.

در همین راستا، یک مطالعه دیگر گزارش داده است که سنجش سطح IL-6 در بیماران مبتلا به کووید-۱۹ می‌تواند به عنوان یکی از فاکتورهای مهم برای پیش بینی تغییر وضعیت بیماری کووید-۱۹ از خفیف به شدید استفاده شود. و ممکن است برای شناسایی زود هنگام بیمارانی که نیاز به بستری شدن در بیمارستان را دارند، به کار رود.

در مطالعهٔ دیگر نشان داده شد که در بیماران مبتلا به کووید-۱۹ که در بخش مراقبت های ویژه بستری بوده‌اند، تعداد سلولهای +T CD8 کاهش یافته و همچنین تعداد سلولهای
(+CD8 و +CD4)T ای بیماران نیز با میزان TNF-α و IL-6 ارتباط منفی دارد.

علاوه بر این، سطوح بالاتر IL-6، CRP و IL-10 نسبت به سایر سایتوکاین ها در بیماران کووید-۱۹ که در وضعیت بحرانی بوده‌اند گزارش شده است.

در نتیجه اندازه گیری میزان IL-6 در بیماران کووید-۱۹ می‌تواند به ارزیابی اولیه بیماران کووید-۱۹ و همچنین نظارت بر بهبود و یا وخامت و بدتر شدن شرایط بیمار کمک کند.

در واقع آزمایش اینترلوکین-۶، مارکرهای پیش آگهی بسیار مفیدی در مدیریت بیماران مبتلا به کووید-۱۹ می‌باشد.

۳.۵/۵ - (۲ امتیاز)

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پنج × دو =