عفونت رحمی بر اثر عدم توازن تعداد باکتری ها در واژن زنان رخ می دهد. این حالت معمولا در بین زنان زیر ۴۰ سال دیده می شود.
عفونت رحمی معمولا از روی نشانه هایی که دیده می شود و یا آزمایش ادرار و کشت میکروبی در آزمایشگاه، تشخیص داده می شود.
درمان این بیماری بستگی به نوع و شدت عفونت دارد پزشک ممکن است پماد یا قرص برای مصرف خارجی و یا آنتی بیوتیک به صورت قرص خوراکی یا به صورت تزریقی، تجویز کند.
تعداد بسیار زیادی از زنان به علت عدم رعایت بهداشت شخصی مبتلا به عفونتهای رحمی هستند. مهمترین علت نازایی در زنان عفونتهای رحمی است. مقاربت یک عامل مستعد کننده برای ابتلا، به عفونتهای رحمی است. در زنان به علت نزدیک بودن مقعد با فرج انواع میکروبهای مقعدی به آسانی در فرج نفوذ کرده و موجب عفونتهای رحمی و ادراری در زنها می شود. حاملگی و زایمان یک عامل مستعد کننده برای ابتلا، به عفونتهای رحمی است (بخصوص اگر زایمان در شرایط غیر
بهداشتی انجام گرفته باشد). قرصهای ضد بارداری دهانه رحم را در مقابل میکروبها نفوذ ناپذیر می سازند و در نتیجه نقش مهمی در پیشگیری از عفونتهای رحمی دارند.
با رعایت چند نکته ساده هیچگاه به عفونت رحمی دچار نمی شوید. این چند نکته عبارت است از:
- هر روز لباس زیر خود را عوض کنید.
- لباسهای زیر خود را جدا از سایر لباسها و جدا از لباسهای دیگر دیگران بشوئید.
- به هیچ وجه از لباس زیر دیگران حتی نزدیکان استفاده نکنید.
- لباسهای زیر خود را حتماً در آفتاب خشک کنید چرا که آفتاب بهترین ضدعفونی کننده است. در صورت عدم امکان با اطوی داغ آنها را اطو نمائید.
- با دست کثیف طهارت نگیرید.
- از طهارت با آبهای راکد و آلوده و همچنین از طهارت در توالتهای همگانی کثیف خودداری کنید.
- به هنگام طهارت همیشه ابتدا فرج و سپس در آخر مقعد خود را بشوئید.
- پس از طهارت همیشه خود را با دستمال تمیزی خشک کنید.
- لازم است که علاوه بر زن، شوهر نیز رعایت بهداشت شخصی را بنماید و بخصوص قبل از مقاربت خود را تمیز کند.
- از حوله، لنگ و وسایل حمام دیگران استفاده نکنید و وسایل حمام خود را پس از هربار استحمام در آفتاب قرار دهید.
بدون دیدگاه