سرخجه
این بیماری (به انگلیسی: Rubella) یک بیماری ویروسی است که سرخک آلمانی یا سرخک سه روزه نیز نام دارد.
زیرا تب بیماری بعد از ۳ روز قطع می‌شود. گاهی اوقات ضایعات پوستی آن شبیه سرخک یا مخملک تظاهر پیدا می‌کند.
علائم و نشانه‌های بیماری سرخجه
دانه های پوستی در این بیماری معمولاً در پشت گوش پدیدار میشوند.
و سپس به صورت و گردن و بقیه نقاط بدن گسترش می یابد.
از نشانه‌های بالینی مشخص سرخجه التهاب غده‌های لنفاوی واقع در پشت گوش یا ناحیه پشت گردنی می‌باشد.
کودک مبتلا به این بیماری ممکن است فاقد علامت باشد بیماری در بزرگسالان می‌تواند
به صورت تب خفیف ۱ تا ۵ روزه، سردرد، بیقراری، ترشح خفیف بینی و التهاب ملتحمه بروز کند.
تشخیص بیماری سرخجه
در تشخیص افتراقی با بیماری‌های سرخک، مخملک و تعداد زیادی از عفونتهای پوستی و مونو نوکلئوز عفونی قرار می‌گیرد.
تشخیص بالینی سرخجه در اغلب مواقع درست انجام نمی‌شود.
در موارد حاد بیماری تنها با کمک آزمایشگاه می‌توان بیماری را تشخیص داد.
تشخیص بیماری براساس افزایش آنتی‌بادی اختصاصی ضدویروس سرخجه در دوبار آزمایش تایید می‌شود.
در فاصله ۱ تا ۲ هفته پس از ظهور ضایعات پوستی می‌توان ویروس را از ترشحات گلوی بیمار جدا کرد.
خون، ادرار و مدفوع بیمار می‌تواند حاوی ویروس باشد. اما جداکردن ویروس بسیار وقت‌گیر بوده و به ۱۰ تا ۱۴ روز وقت احتیاج دارد.
سرخجه
برای تشخیص مادرزادی در نوزاد تازه متولد شده می‌توان خون بیمار را مورد آزمایش قرار داد
در صورت وجود آنتی‌بادی اختصاصی ضدویروس این بیماری در یک نمونه خون می‌توان بیماری را تشخیص داد.
روشهای پیشگیری از ابتلا به سرخجه
تزریق واکسن و ایمونوگلبولین.
مردم باید نسبت به روش انتقال بیماری و ضرورت واکسیناسیون آشنا شوند.
واکسیناسیون علیه بیماری، تزریق یک نوبت واکسن ویروس زنده ضعیف شده در ۹۸ تا ۹۹ درصد افراد حساس منجر به ایجاد آنتی‌بادی قابل توجه می‌شود.
مطالب مرتبط:
بدون دیدگاه