یک آزمایشگاه پزشکی یا آزمایشگاه بالینی یک آزمایشگاه است که آزمایشات پاتولوژی بالینی بر روی نمونه های بالینی انجام می شود،
تا اطلاعات مربوط به سلامت یک بیمار را برای تشخیص، درمان و پیشگیری از بیماری به دست آورد.
آزمایشگاه های پزشکی بالینی نمونه ای از علم کاربردی هستند،
در مقایسه با آزمایشگاه های تحقیقاتی که بر علوم پایه تمرکز می کنند، مانند برخی از موسسات دانشگاهی.

آزمایشگاه های پزشکی در اندازه و پیچیدگی متفاوت هستند و بنابراین انواع خدمات تست را ارائه می دهند.
خدمات جامع تر می توانند در بیمارستان های حاد و مراکز پزشکی پیدا شوند،
که ۷۰ درصد از تصمیمات بالینی بر اساس آزمایش های آزمایشگاهی است.
دفاتر و کلینیک پزشکان، و همچنین امکانات پرستاری ماهر و مراقبت های بلند مدت،
ممکن است آزمایشگاه هایی را ارائه دهند که خدمات تست پایه ای را ارائه می دهند.
آزمایشگاه های پزشکی تجاری به عنوان کسب و کارهای مستقل عمل می کنند و تست هایی را ارائه می دهند،
که در غیر این صورت در تنظیمات دیگر به دلیل حجم کم یا پیچیدگی کم نیست.

در بیمارستان ها و دیگر مراکز مراقبت از بیمارستانی،
طب آزمایشگاهی توسط گروه آسیب شناسی ارائه می شود و به طور کلی به دو قسمت تقسیم می شود،
که هر کدام به بخش های مختلف تخصص تقسیم می شوند. دو بخش عبارتند از:

پاتولوژی آناتومیک

مناطقی که در اینجا موجود هستند عبارتند از: هیستوپاتولوژی، سیتوپاتولوژی و میکروسکوپ الکترونی.
پاتولوژی بالینی، که معمولا شامل موارد زیر است:
میکروب شناسی بالینی: این شامل چندین علم مختلف،
از جمله باکتری شناسی، ویروس شناسی، انگل شناسی، ایمونولوژی و میوکولوژی می باشد.

شیمی بالینی

این منطقه معمولا شامل تجزیه و تحلیل خودکار نمونه های خون،
از جمله آزمایش های مربوط به آنزیمولوژی، سم شناسی و غدد درون ریز است.
هماتولوژی: این منطقه شامل تجزیه و تحلیل خودکار و دستی سلول های خونی می باشد. همچنین اغلب شامل انعقاد است.
بانک خون شامل تست خون می شود تا خون انتقال خون و خدمات مربوطه را فراهم کند.
تشخیص مولکولی آزمایش DNA ممکن است در اینجا به همراه یک تخصص خاص شناخته شده به عنوان سیتوژنتیک انجام شود.
آزمایش زیستشناسی تولید مثل در برخی از آزمایشگاهها، از جمله تجزیه و تحلیل اسپرم، بانک اسپرم و تکنولوژی باروری کمک می کند.

طرح های آزمایشگاه های بالینی

در موسسات بهداشتی بسیار متفاوت از یک مرکز به یک دیگر متفاوت است. به عنوان مثال،
برخی از مراکز بهداشتی دارای یک آزمایشگاه واحد برای بخش میکروبیولوژی هستند،
در حالی که دیگران دارای یک آزمایشگاه جداگانه برای هر منطقه تخصص هستند.
تجهیزات آزمایشگاهی هماتولوژی (آنالیز سیاه) و آزمایش ادرار (سمت چپ سانتریفیوژ باز).
در زیر نمونه ای از تقسیم بندی کلی مسئولیت های هر منطقه می باشد:

میکروب شناسی شامل کشت نمونه های بالینی،
از جمله مدفوع، ادرار، خون، خلط، مایع مغزی نخاعی و مایع سینوویال و همچنین بافت های آلوده می باشد.
کار در اینجا عمدتا مربوط به فرهنگ است، به دنبال پاتوژن های مشکوک است که،
اگر یافت، بر اساس آزمایش های بیوشیمیایی بیشتر شناخته شده است.
همچنین آزمایش حساسیت برای تعیین اینکه آیا پاتوژن حساس یا مقاوم به یک دارو پیشنهاد شده است انجام می شود.
نتایج با ارگانیزم شناسایی شده و نوع و مقدار دارو (ها) که باید برای بیمار تجویز شود، گزارش شده است.

انگل شناسی

جایی است که نمونه ها برای انگل ها مورد بررسی قرار می گیرند. به عنوان مثال،
نمونه های مدفوع ممکن است برای شواهدی از انگل های روده ای مانند کرم های روده یا کرم های قلابی مورد بررسی قرار گیرد.
ویروس شناسی با شناسایی ویروس ها در نمونه هایی مانند خون، ادرار و مایع مغزی نخاعی مواجه است.
هماتولوژی تجزیه و تحلیل نمونه خون کامل خون برای انجام شمارش کامل خون، و شامل بررسی فیلم خون است.
سایر آزمایش های تخصصی شامل شمارش سلول بر روی مایعات بدن است.
تست انعقاد تعیین زمان های مختلف لخته شدن خون، عوامل انعقادی و عملکرد پلاکت است.
بیوشیمی بالینی معمولا ده ها آزمایش مختلف روی سرم یا پلاسما انجام می دهد. این آزمایشها،
اغلب اتوماتیک، شامل آزمایش کمی برای مجموعه وسیعی از مواد مانند لیپیدها، قند خون، آنزیم ها و هورمون ها می شود.
سم شناسی عمدتا در آزمایش داروهای تجربی و دارویی تمرکز دارد. نمونه های ادرار و خون نمونه های معمولی هستند.
ایمونولوژی / سرولوژیک از فرآیند تعامل آنتیژن-آنتی بادی به عنوان ابزار تشخیصی استفاده می کند.
سازگاری ارگانهای پیوند شده نیز با این روش می تواند تعیین شود.
ایمونوهاماتولوژی، یا بانک خون، گروه های خون را تعیین می کند و تست سازگاری را بر روی خون اهدا کننده و گیرندگان انجام می دهد.
همچنین اجزای خون، مشتقات و محصولات برای انتقال خون را تهیه می کند.
این منطقه نوع خون بیمار و وضعیت Rh را تعیین می کند، آنتی بادی های آنتی ژن های رایج موجود در گلبول های قرمز را بررسی می کند،
و واحدهای متقابل واکنش نشان می دهند که برای آنتیژن منفی است.
ادرار ادرار برای بسیاری از آنالیت ها، از جمله میکروسکوپی، آزمایش می کند.
اگر مقدار کمتری از مواد شیمیایی ادرار مورد نیاز باشد، نمونه در آزمایشگاه بیوشیمی بالینی پردازش می شود.
هیستوپاتولوژی، بافتی جامد را که از بدن (بیوپسی) حذف شده است، برای ارزیابی در سطح میکروسکوپیک پردازش می کند.
سیتوپاتولوژی اسمزی از سلولهای بدن (مانند گردن رحم) را برای اثبات التهاب، سرطان و سایر شرایط بررسی می کند.
تشخیص مولکولی شامل آزمون های تخصصی شامل تجزیه و تحلیل DNA است.
سیتوژنتیک شامل استفاده از خون و دیگر سلول ها برای تولید یک کارyotype DNA است.
این می تواند در موارد تشخیص زود هنگام (به عنوان مثال سندرم داون) و همچنین در برخی از سرطان ها مفید باشد،
که می تواند با وجود کروموزوم های غیر طبیعی شناخته شود.
پاتولوژی جراحی اندامها، اندام ها، تومورها، جنین ها و سایر بافت هایی که در عمل جراحی مانند ماسستکتومی پستان

مطالب مرتبط: