سینوزیت
انسان ها در اطراف بینی، گونه وحتی روی پیشانی خود فضاهای کوچکی مملو از هوا دارند که اصطلاحا به آنها سینوس می گویند.
این حفره های کوچک یک پوشش سلولی و نرم دارند که به آن مخاط می گویند و به صورت معمول ترشحات اندکی دارند که از طریق بینی یا حلق تخلیه می شوند.
هنگامی که فردی به سینوزیت مبتلا می شود، غشاهای مخاطی بینی،گلو و خود سینوس ملتهب و متورم می شوند.
با این اتفاق راه خروج ترشحات گرفته شده و دهانه خروج سینوس بسته می شود.
سینوسهای بسته شده، ایجاد یک محیط مرطوب می کنند که بسیار نسبت به عفونی شدن مستعد می باشد.
سینوسهایی که عفونی می شوند و نمی تواند تخلیه شوند پر از چرک شده و ایجاد علایمی چون ترشحات غلیظ، زرد یا سبز رنگ و درد صورت و دیگر علایم عفونت را می کنند.
بصورت کاملا ساده اگر از شروع علائم آن چندروز گذشته باشد(بین یک تا سه هفته) به این سینوزیت حاد گفته می شود و اگر به هر دلیلی درمان طولانی شود وبهبود حاصل نشود و بیمار مدام مشکل داشته باشد، به آن سینوزیت مزمن می گویند.
خوب است بدانید اکثرآنها ها همان سینوزیت حاد است.
علایم سینوزیت حاد در بزرگسالان:
• خروج ترشحات غلیظ سبز یا زرد رنگ از بینی یا از پشت حلق
• گرفتگی بینی یا انسداد بینی و سختی تنفس از بینی
• درد، حساسیت، تورم و احساس پری و فشار اطراف چشم ها، گونه ها، بینی یا پیشانی
• درد فک فوقانی و دندانها
• کاهش حس بویایی و چشایی
• سردرد جزو علایم اصلی جهت تشخیص سینوزیت نیست و اهمیت آن از علایم ذکر شده در بالا کمتر است.
• سرفه که ممکن است شبها بدتر شود.
• گاهی تب، بوی بد دهان، گلودرد، خستگی و بی حالی، احساس پُری گوش
بدون دیدگاه