بروز کم خونی فقر آهن در نوزادانی که در نه ماه بدنیا میآیند، در ۴ ماه اول زندگیشان نادر است.
ممکن است شیرخوارانی که از شیر غنی نشده گاو تغذیه میکنند قبل از ۴ ماهگی ذخیره آهنشان کاهش یابد.
بعبارتی سن بروز کمخونی فقر آهن در شیر خوارانی که نارس بدنیا میآیند زودتر از شیرخوارانی است که طبیعی (نه ماه) بدنیا آمدهاند.
پس از ۴ تا ۶ ماهگی نیز ذخیره آهن برای ادامه دوران شیرخوارگی کافی نیست.
کمخونی مادر در طی دوران بارداری، مصرف غذاهای فاقد آهن و ناآگاهی مادر در مصرف مواد غذایی مناسب،
بر ذخیره آهن جنین نیز اثرگذار است. در شیرخوارگی نیز، علت اصلی کمخونی کاهش ذخیره آهن بدن نوزاد
به دلیل رشد سریع و ذخیره غذایی ناکافی آهن است. بطوری که فقط ۵۰ درصد از آهن ناچیز موجود در شیر مادر جذب میشود.
مهمترین دلایل کمبود آهن در کودکان عبارتند از:
تولد نوزاد کم وزن و یا نارس، تغذیه نوزاد تنها با شیر مادر بعد از شش ماهگی، تغذیه با شیر گاو قبل از یک سالگی،
تغذیه بیش از حد با شیر گاو، نخوردن و یا کم خوردن گوشت قرمز، تغذیه نامناسب در سال دوم زندگی کودک بدن نوزادان،
کودکان و نوجوانان به دلیل جهش سریع رشدی به آهن بیشتری نیاز دارد. دلایل کمبود آهن در گروههای سنی مختلف به شرح زیر میباشد:
از بدو تولد تا شش ماهگی
ذخیره آهن در بدن نوزادان از همان دوران جنینی است. بنابراین تغذیه مادر در دوران بارداری بسیار مهم است.
نوزادان کم وزن و یا نارس بیشتر در معرض کم خونی قرار دارند.
بنابراین برای جبران این کمبود باید طبق دستور پزشک از مکمل آهن استفاده کنند.
از شش ماهگی تا یک سالگی
ذخیره آهن در بدن نوزادان در شش ماهه دوم سال کاهش مییابد. کمبود آهن بیشتر در نوزادانی رخ میدهد
که هنوز در این سن غذای جامد را شروع نکردهاند. برای نوزادان ۴ تا ۶ ماهه، دو وعده غذای کاملا نرم و حاوی آهن کافی است.
از شش ماهگی میتوانید گوشت را به صورت کاملا له شده و یک دست به او بدهید.
یکی از دلایل کمبود آهن در این سن، دیر شروع کردن غذای جامد برای نوزادان است.
از یک سالگی تا پنج سالگی
شیر مادر دارای آهن است، اما اگر مادر بخواهد آن را جایگزین غذای جامد کند، نوزاد دچار کمبود آهن خواهد شد.
در ضمن به خاطر داشته باشید به کودکان زیر یک سال نباید شیر گاو بدهید،
کودکانی که تمایل دارند به جای غذای جامد، شیر بنوشند بیشتر در معرض کمبود آهن قرار میگیرند.
بدون دیدگاه