کمبود آهن
کمخونی فقر آهن (به انگلیسی: Iron deficiency anemia) شایعترین گونه کم خونی بوده
و ناشی از کمبود آهن در تغذیه، دفع بیش از حد خون در بلندمدت (مانند خونریزی گوارشی) ویا سوءجذب آهن رخ می‌دهد.
علایم بالینی
شایعترین مشکل علائم عمومی مانند احساس سستی، خستگی همیشگی و یا هنگام فعالیت و احساس کسالت عمومی است.
سایر علائم سرگیجه کاذب، ابتلای مکرر به بیماریهای ویروسی مانند سرماخوردگی، ناخنهای قاشقی شکل (گود شدن روی ناخن)،
هرزه‌خواری و خواب رفتن و سوزن سوزن شدن دست و پاها است.
کهدگاهی سبب رنگ پریدگی و زخم غیرطبیعی گوشه لب می‌شود.
شیوع و علل
کمخونی شایعترین گونه کم خونی بوده و بعلت مقدار ناچیز آهن در غذا و یا نبود جذب گوارشی آن برای جبران آهن ازدست رفته در عادت ماهانه و یا بیماری است.
آهن یک قسمت اصلی در ترکیب هموگلوبین است و کمبود آن سبب کاهش ورود هموگلوبین بداخل گلبول قرمز می‌شود.
در ایالات متحده، ۲۰٪ زنان در سنین باروری در مقایسه با ۲٪ مردان بالغ، به کم خونی کمبود آهن دچار هستند.
علت اصلی کمخونی کمبود آهن در زنان هدر رفتن خون در زمان عادت ماهانه می‌باشد.
و بدون کم خونی در دختران نوجوان سبب پائین افتادن کیفیت تحصیلی و ضریب هوشی می‌شود.
کمبود آهن شایعترین حالت کمبود یک عنصر بایسته در سراسر جهان می‌باشد.
کم خونی همچنین می‌تواند بعلت زخمهای خونریزی دهنده دستگاه گوارش باشد.
آزمایش خون پنهان در مدفوع
(Fecal occult blood test)، آندوسکوپی قسمت فوقانی دستگاه گوارش و کولونوسکوپی
قسمت انتهایی دستگاه گوارش باید برای تشخیص زخمهای خونریزی دهنده صورت گیرد.
در زنان یائسه و مردان، احتمال اینکه مشکل خونریزی دستگاه گوارش بعللی مانند اولسرپپتیک، پولیپ کولون ویا سرطان کولورکتال باشد،
خیلی بیشتر از سایر علل است. از علل شایع کم خونی کمبود آهن، آلودگی با انگل کرم قلابدار، آمیب، شیستوزومیاز و تریکوریس تریکیورا (کرم شلاقی) است.
مطالب بیشتر:
بدون دیدگاه