درمان افتادن ناخن
درمان افتادن ناخن سخت است. اگر علت آن ضربه باشد، باید بیمار میزان ضربه را کم کند تا آسیب به ناخن کمتر شود.
اما اگر علت آن بیماری‌های پوستی باشد، با درمان‌های دارویی کنترل می‌شود.
افتادن ناخن می‌تواند عامل ابتلا به سایر مشکلات ناخن باشد.
اونیکولیز عامل بدشکلی ناخن است و معمولا از ناحیه‌ای که ناخن از بستر جدا می‌شود به راحتی عفونت‌های قارچ و میکروبی نفوذ می‌کنند.
این مورد باعث بروز عفونت‌های مزمن قارچی ناخن خواهد شد.
به همین دلیل بیمار باید مرتب ناخن‌هایش را تمیز نگه‌دارد تا احتمال عفونت‌های ثانویه کمتر شود.
یکی از بیماری‌های داخلی‌ای که می‌تواند باعث ابتلا به اونیکولیز شود، بیماری تیرویید است.
البته برای تشخیص صددرصد باید از بیمار شرح حال گرفت. اگر در مناطق دیگر پوست، علایم پسوریازیس وجود داشته باشد، یعنی اونیکولیز یکی از علایم پسوریازیس است.
اما اگر علایمی وجود ندارد مثلا سر آرنج یا زانوی فرد پوسته‌های ضخیم ندارد و رنگ پوستش قرمز و ملتهب نیست و روی ناخن‌هایش سوراخ‌های فرورفته ندارد، یعنی مبتلا به پسوریازیس نیست.
در ضمن لازم است بیمار آزمایش قارچ ناخن بدهد.
اگر تمام احتمال‌ها رد شد و در شرح حال قید شود که فرد مشکل تیرویید داشته، یعنی پرکاری تیرویید عامل اونیکولیز اوست.
حتی اگر اختلال تیرویید کنترل شده باشد، باز هم ممکن است فرد به مشکلات پوست و ناخن دچار شود.
خیلی وقت‌ها مشکلات تیروییدی که منجر به مشکلات پوستی شده‌اند، درمان می‌شوند اما مشکل پوستی باقی می‌ماند.
همان‌طور که مشکل تیرویید این بیمار بهبود یافته اما بیماری ناخنش همچنان ادامه دارد.
حتی بعد از درمان کامل تیرویید ممکن است فرد تا سال‌ها مشکل ناخن داشته باشد.
البته با ادامه درمان، در نهایت این مشکل نیز حل خواهد شد.
درمان دارویی اونیکولیز معمولا به کمک کورتون‌های موضعی انجام می شود.
بدون دیدگاه