سرطان استخوان
مشابه تمام سرطان ها اگر سلولهای استخوان ساز بدن که به آنها استئوبلاست نیز گفته می شود شروع به تکثیر غیرعادی و غیرقابل کنترل بکنند.
توده استخوانی در محل ایجاد می گردد که به آن تومور استخوانی گفته می شود.
امروزه موتاسیونها و یا جهش های ژنتیکی را عامل اصلی بوجود آمدن اکثر سلولهای تومورال در بدن می دانند،
ولی اینکه چه عامل و یا عواملی باعث این جهش ها در هسته سلولهای بدن شخص می شود خیلی مشخص نمی باشد.
عوامل ارثی و محیطی مانند ویروس ها و برخی از گازها و مواد شیمیائی را موثر می دانند.
بیماران برحسب محل توده و یا قابلیت دست اندازی آن به نقاط دیگر بدن از خود علائم خاص آن بیماری را نشان می دهند .
انواع تومور استخوانی
تومورهای استخوانی می توانند اولیه و یا ثانویه باشند.
تومورهای اولیه توده هایی هستند که بطور اولیه از تکثیر سلولهای استخوان ساز در محل ایجاد می گردند.
اگر تومورهای غیراستخوانی با سرایت به سیستم اسکلتی آن را دچار تخریب کنند به آن تومور ثانویه استخوان گفته می شود.
این نوع تومورهای ثانویه و یا تومر های متاستاتیک استخوان برخلاف نوع اولیه آن در سنین بالا دیده شده
و یک نمونه بارز آن سرایت سرطان پستان به سیستم اسکلتی در خانم هایی است که قبلا به دلیل سرطان پستان درمان شده اند .
تومورهای اولیه می توانند خوش خیم بوده و یا سیر بدخیمی و سرطانی داشته باشند.
تومورهای اولیه خوش خیم که انواع کیست های استخوانی نیز از آن دسته می باشند بسیار شایع تر از انواع بدخیم بوده
و تمایل دارند تا بصورت خودبه خود بهبودی کامل پیدا کنند
در مقابل تومورهای اولیه بدخیم احتیاج به درمانهای دارویی و جراحی داشته
و در سیر خود تمایل دارند تا از محل ابتدایی خود جدا شده و در نقاط دیگر بدن ایجاد توده بکنند
که به این قابلیت آنها متاستاز گفته می شود و اکثراً این حالت در ریه ها اتفاق می افتد.
شایع ترین نوع سرطان اولیه استخوان استئوسارکوم نامیده می شود .
کیست های استخوانی
کیست های استخوان از جمله ضایعات خوش خیم سیستم اسکلتی می باشند که
بصورت نسبتاً شایع بخصوص در استخوان های بازو و ران بوجود می آیند.
کلاً تومورهای خوش خیم استخوانی از جمله کیست های استخوان خوشبختانه به نسبت تومور های
بدخیم استخوان بصورت شایعتری ایجاد می گردند.
این ضایعات خوش خیم معمولاً علامتی نداشته و اکثراً بصورت اتفاقی کشف می شوند.
در موارد نادری این ضایعات باعث ضعیف شدن استخوان و در نتیجه ایجاد شکستگی پاتولوژیک می گردند.
کیست ها و تومور های خوش خیم استخوان معمولاً نیازی به درمان جراحی ندارند
و در برخی موارد بخودی خود بهبودی پیدا می کنند.
در موارد خاصی که تخریب استخوان توسط تومر خوش خیم شدید باشد و یا اینکه ضایعه تمایل به رشد نشان دهد
بیمار نیاز به انجام عمل جراحی و تخلیه تومور و پیوند استخوان خواهد داشت.
در کودکان جوانتر می توان با تزریق داروی کورتون بداخل کیست فعالیت استخوان سازی را تحریک و در نتیجه آن را درمان کرد.
سرطان استخوان
تومورهای بدخیم سیر رشد بسیار سریعتری داشته و در مدت زمان کوتاهی هم علائم آن مانند
درد و هم از نظر حجم توده خیلی سریع علامت دار می شوند.
مخصوصاً اگر درمانهای کمکی مانند شیمی درمانی با تاخیر شروع شود.
تومور های خوش خیم و کیست ها معمولاً یا علامتی ندارند و یا اگر داشته باشند خیلی خفیف و با تاخیر طولانی می باشد.
اما مهمترین تفاوت این دو نوع در آن است که انواع سرطانی قابلیت آن را دارند
که از محل اولیه خود جدا شده و وارد گردش خون یا لنف شده
و در مکانهای دور دست مانند ریه ها ایجاد توده های ثانویه بکنند که به این حالت اصطلاحاً متاستاز تومور گفته می شود.
مطالب بیشتر:
- ۵ روش عالی برای حفظ سلامت استخوان ها
- علائم و نشانه های سرطان مری
- چه مواردی خطر سرطان سینه را افزایش می دهند؟
بدون دیدگاه