قند خون
قند خون (به انگلیسی: Blood Glucose Level)، اندازه گلوکز موجود در خون انسان یا حیوان است.
بدن انسان قادر است تا از طریق عمل هموستاز میزان قند خون را کنترل کند.
یکای قند خون در استاندارد جهانی اندازه‌گیری، غلظت مولی است که به صورت میلی‌مول بر لیتر گزارش می‌شود
و در ایالات متحده آمریکا با مقیاس جرمی که میلی‌گرم بر دسی لیتر است ارائه می‌گردد.
کاهش قند
کاهش قند خون از استاندارد متعارف (بسته به جنسیت و سن متفاوت است)، باعث بروز بیماری هیپوگلیسمی(هایپوگلیسمی) می‌گردد.
افزایش قند از استاندارد متعارف نیز باعث بیماری هیپرگلیسمی(هایپرگلیسمی) می‌گردد که نوع حاد آن، دیابت نامیده می‌شود.
قند خون ناشتای طبیعی برای یک فرد طبیعی غیر دیابتی در حدود ۷۰ تا ۱۰۰ میلی‌گرم در دسی لیتر است. (۳/۹ تا ۵/۵ میلی‌مول بر لیتر)
مقادیر قند خون مطلوب برای افراد مبتلا به دیابت به شرح زیر می‌باشد:
– ناشتا: ۷۰ تا ۱۳۰ میلی‌گرم در دسی لیتر (۳/۹ تا ۷/۲ میلی‌مول بر لیتر)
– پس از وعده غذایی: کمتر از ۱۸۰ میلی‌گرم در دسی لیتر (۱۰ میلی‌مول بر لیتر)
– ۲ ساعت پس از صرف غذا: کمتر از ۱۴۰ میلی‌گرم در دسی لیتر (۷/۸ میلی‌مول بر لیتر)
۲ ساعت بعد از صرف غذا در فرد عادی باید کمتر از ۱۲۰ میلی‌گرم در دسی لیتر (۶/۶ میلی‌مول بر لیتر) باشد،
ولی هدف مطلوب در بیماران دیابتی این است که این قند خون به کمتر از ۱۴۰ میلی‌گرم در دسی لیتر برسد. (۷/۸ میلی‌مول بر لیتر)
البته به یاد داشته باشید مقادیر مطلوب مذکور ممکن است برای تمام افراد دیابتی مصداق نداشته باشد
و ممکن است شرایط بالینی شما به گونه‌ای باشد که پزشک معالج تان محدوده مطلوب آن برای شما را قدری متفاوت با مقادیر ذکر شده در نظر بگیرد.
برای مثال افرادی که دچار افت آن ناآگاهانه می‌گردند ممکن است نیازمند یک قند خون بالاتر باشند.
در افراد دیابتی همان‌طور که میزان قند بالا می‌تواند مضر باشد،
افت ناگهانی و مکرر قند خون نیز می‌تواند آثار نامطلوبی را به همراه داشته باشد؛
لذا در افرادی که با درمان مشخص افت مکرر را دارند، پزشک می‌تواند میزان قند خون بالاتری را در نظر بگیرد.
همان‌طور که ذکر شد افت قند خون یا هیپوگلیسمی یکی از عوارض بیماری دیابت است که در کنترل دیابت باید به آن توجه نمود.
هیپوگلیسمی
عبارت است از کاهش |آن به کمتر از ۷۰ تا ۸۰ میلی‌گرم در دسی لیتر و علایم آن عبارتند
از: افزایش ضربان قلب، سرگیجه، سنگینی سر، احساس گیجی و گنگی، لرزش، اضطراب، عرق کردن، خواب آلودگی، احساس ضعف و گرسنگی و اختلال در صحبت کردن.
ممکن است پزشک معالج تان بسته به شرایط بالینی شما یک محدوده خاص را برای شما به عنوان قند خون مناسب در نظر گیرد؛
لذا باید توجه داشته باشید که کنترل آن یرای شما به منظور پیشگیری از بروز عوارض نامطلوب دیابت می‌باشد و نباید نگاه وسواس گونه به آن داشته باشید.
بلکه باید خود را با مشورت پزشک متخصص، در یک محدوده مناسب حفظ کنید.
همچنین می‌بایست از خطر افت آن مصون بمانید.
مطالب مرتبط:
بدون دیدگاه