سیفلیس

بیماری سیفلیس که نامی نسبتا آشنا دارد از دیگر عفونت های باکتریال جدی دیگر است که می‌تواند از راه ارتباط جنسی منتقل شود.
در واقع سیفلیس برخلاف تصور بعضی‌ها اصلا ریشه کن نشده و هنوز خیلی شایع است.
بیشتر افراد تعجب می‌کنند وقتی به آنها می‌گوییم خطر ابتلا به سیفلیس زیاد است چراکه فکر می‌کنند این بیماری دیگر وجود ندارد.

سیفلیس یا سفلیس (به فرانسوی: Syphilis) نوعی بیماری آمیزشی است که از باکتری ترپونما پالیدوم ناشی می‌شود.
اولین بار فریتز شادین و اریش هوفمان در سال ۱۹۰۵ باکتری‌ای را که باعث این بیماری می‌شود، یعنی ترپونما پالیدیوم را شناسایی کردند.
سیفلیس می‌تواند در یکی از این چهار مرحله اولیه، ثانویه، نهفته و سوم ظاهر شود.
در سیفلیس نهفته عفونت با استفاده از سرم‌شناسی شناسایی می‌شود و در آن علایم بیماری مشاهده نمی‌شود.
مرحله سوم به سه شکل دمل سیفلیسی، سیفلیس عصبی متاخر و سیفلیس قلبی–عروقی تقسیم می‌گردد
و در یک سوم افراد آلوده‌ای که تحت درمان قرار نمی‌گیرند بروز می‌کند.
همچنین ابتلا به سیفلیس به صورت مادرزادی نیز می‌تواند در دوران بارداری یا هنگام زایمان رخ دهد
و دو سوم نوزادان سیفلیسی بدون علایم این بیماری به دنیا می‌آیند.

در گذشته که آنتی بیوتیکها محدودتر بودند سیفلیس هم خیلی شایع‌تر بود.
خوشبختانه میکروب سیفلیس نسبت به آنتی‌بیوتیک خیلی حساس است و درمان اصلی آن پنی‌سیلین است.
سیفلیس کاملا قابل درمان است اما اگر فرد مبتلا، متوجه آن نشود می‌تواند بسیار خطرناک باشد.

این بیماری ممکن است خود را در مراحل اولیه نشان ندهد و فقط به صورت یک جوش کوچک دیده شود.

اما مراحل دوم و سوم آن بسیار خطرناکند و مرحله سوم می‌تواند کشنده باشد. طوری که در سیستم عصبی مرکزی، مغز، مفاصل و… عوارض شدید ایجاد می‌کند.


مطالب بیشتر:

۵/۵ - (۱ امتیاز)

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سه × یک =