تشخیص دیفتری

تشخیص دیفتری

پزشکان معمولاً با جستجوی علائم و علائم شایع ، تصمیم می گیرند که آیا فرد مبتلا به دیفتری است.
آنها می توانند از پشت گلو از سواب استفاده کنند و آن را برای باکتری های ایجاد دیفتری آزمایش کنند.
پزشک همچنین می تواند از یک ضایعه پوستی (مانند یک درد) نمونه بگیرد و باکتری ها را امتحان کرده و رشد دهد.
اگر باکتری ها رشد کنند ، پزشک می تواند اطمینان داشته باشد که بیمار دیفتری دارد.

در صورتی که پزشک مشکوک به دیفتری باشد و منتظر تأیید آزمایشگاهی نباشید ، شروع به درمان سریع است.
در ایالات متحده ، پیش از معالجه دیفتری ، تا نیمی از افرادی که به این بیماری مبتلا بودند ، بر اثر آن درگذشت.

درمان دیفتری امروز شامل موارد زیر است:

استفاده از آنتی‌اکسین دیفتری برای متوقف کردن سم (سم) تولید شده توسط باکتریها در بدن
استفاده از آنتی بیوتیک ها برای از بین بردن و خلاص شدن از باکتری ها
حتی با درمان ، تقریباً از هر ۱۰ نفر ۱ نفر مبتلا به دیفتری خواهند مرد.

تشخیص دیفتری

افراد مبتلا به دیفتری معمولا ۴۸ ساعت پس از شروع مصرف آنتی بیوتیک دیگر قادر به آلوده کردن دیگران نیستند.
با این وجود ، لازم است که دوره کامل آنتی بیوتیک ها را کامل کنید تا مطمئن شوید که باکتری ها به طور کامل از بدن خارج می شوند.
بعد از اتمام درمان کامل ، پزشک آزمایشاتی را انجام می دهد تا مطمئن شود دیگر باکتری ها در بدن بیمار نیستند.

پزشکان ممکن است در کودک مبتلا که دارای گلو درد با غشای خاکستری است که لوزه ها و گلو را پوشانده است ،
دیفتری را شک کنند.
رشد C. diphtheriae در یک آزمایشگاه از مواد از غشای گلو تشخیص را پایین می آورد.
پزشک شما باید به آزمایشگاه اطلاع دهد که دیفتری مشکوک است ،
زیرا برای رشد فرهنگ های C. diphtheriae به رسانه های ویژه مورد نیاز است.

پزشکان همچنین می توانند نمونه ای از بافت زخم آلوده را بگیرند و آن را در آزمایشگاه آزمایش کنند،
تا نوع دیفتری که روی پوست اثر می گذارد (دیفتری جلدی) بررسی شود.

اگر پزشک به دیفتری مشکوک باشد ، درمان بلافاصله ، حتی قبل از یافتن نتایج آزمایش های باکتریایی ، شروع می شود.


مطالب بیشتر:

۵/۵ - (۱ امتیاز)

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

13 − سیزده =