بیماری فلج معده

بیماری فلج معده

گاستروپارازی یا فلج معده به شرایطی گفته می‌شود که در آن تخلیه معده به آرامی (طولانی‌تر از زمان طبیعی) صورت می‌گیرد.

مشخصه‌ی گاستروپارازی علائمی است که در اثر تخلیه‌ی دیرهنگام (تأخیر در تخلیه‌ی) معده ایجاد می‌شود،

و شامل نفخ، تهوع یا احساس پری پس از خوردن غذا وحتی کاهش اشتها و کاهش غذا خوردن است.

اگرچه در بسیاری از افراد علت این اختلال ناشناخته است ولی گاستروپارازی می‌تواند در نتیجه‌ی شرایط مختلفی به ویژه در افراد دیابتی اتفاق بیفتد.

از جمله علل شناخته شده‌ی گاستروپارازی، دیابت‌های کنترل نشده‌ی نوع یک و دو است.

فیبرهای عصب رسان به معده ممکن است در اثر سطوح بالای قندخون آسیب ببینند و لذا کنترل صحیح قندخون بسیار حائز اهمیت خواهد بود.

گاستروپارازی همچنین می‌تواند در نتیجه‌ی عوارض برخی از انواع جراحی‌ها،

مثل جراحی‌های کاهش وزن (باریاتریک) یا گاسترکتومی (برداشت بخشی از معده) باشد.

از جمله علل دیگر می‌توان به درمان با اپیوئیدهای ضددرد مثل مورفین و برخی داروهای ضدافسردگی،

بیماری پارکینسون و بیماری‌های نادری همچون اسکلرودرما و آمیلوئیدوزیس اشاره کرد.

این عارضه در زنان شایع‌تر است و می‌تواند تأثیر عمده‌ای بر کیفیت زندگی افراد داشته باشد.

رهنمودهای تغذیه‌ای اساسی برای بیماری فلج معده:

وعده‌های غذایی مکرر و کوچک

کاهش اندازه‌ی وعده‌های غذایی منجر به کاهش اتساع معده ناشی از غذا خوردن می‌شود.

با خوردن وعده‌های کوچک‌تر بیماران احساس پری و تورم در معده ندارند و معده می‌تواند سریع‌تر تخلیه شود.

با کاهش اندازه‌ی وعده‌ها, تعداد وعده‌ها باید به ۴ تا ۶ وعده در روز افزایش پیدا کند تا دریافت غذایی کافی اتفاق بیفتد.

اجتناب از غذاهای پرچرب

چربی می‌تواند باعث تأخیر در تخلیه‌ی معده شود. مصرف غذاهای کم چرب منجر به کاهش مدت زمان باقی ماندن غذا در معده می‌شوند.

توصیه می‌شود این بیماران از لبنیات و گوشت‌های کم چرب استفاده کنند.

مصرف چربی‌های حیوانی، کره و روغن‌های لبنی به این بیماران توصیه نمی‌شود.

استفاده از مخلوط شیر کم چرب و شربت یا شیر و بستنی (استثناء بستنی علی رغم چرب بودن، تحمل می‌شود)،

می‌توانند به خوبی تحمل شده و در عین حال کالری لازم را نیز تأمین کنند.

اجتناب از نوشیدن چای تا ۲ ساعت پس از مصرف غذا

 نوشیدن چای (چه سیاه و چه سبز) به دلیل ترکیباتی که دارد با شل نمودن دریچه فوقانی معده،

می‌تواند منجر به بروز ناراحتی‌های آتی برای فرد بیمار شود.

همچنین چای به سبب داشتن موادی که موجب مهار شدن برخی از پروتئاز های گوارشی می‌شود،

می‌تواند در هضم و جذب مواد غذایی اختلال ایجاد کند.

لذا بیماران باید در صورت تمایل به مصرف چای، آن را در فاصله ۱ ساعت قبل تا ۲ ساعت پس از وعده‌های غذایی مصرف کنند.

شایان ذکر است مصرف چای بابونه معمولاً نسبت به چای معمولی راحت‌تر تحمل می‌شود.

توصیه دیگری که باید در خصوص مصرف چای داشت،

مصرف آن به صورت ولرم و کم رنگ است که عوارض نوشیدن چای را به حد اقل می‌رساند.

رعایت رژیم کم فیبر

فیبر منجر به تأخیر در تخلیه معده می‌شود. علاوه بر این فیبرها ممکن است با اتصال به یکدیگر,

منجر به انسداد معده (به اصطلاح بزوآر) شوند.

از جمله غذاهای پرفیبری که باید از آنها اجتناب شود می‌توان به برخی از میوه‌ها،

(پرتقال، لوبیاهای سبز، سیب، انواع توت‌ها، خرمالو، انجیر، نارگیل و…)،

پوست سیب زمینی، کلم بروکلی، غلات سبوس دار، آجیل و دانه‌ها، انواع حبوبات، دانه‌های سویا و… اشاره کرد.

همچنین مصرف مکمل‌های فیبری برای درمان یبوست نیز باید در صورت امکان در این بیماران متوقف شوند.

البته باید توجه نمود توصیه فوق نباید به طور افراطی اجرا شود،

و بیمار باید همچنان روزانه یک تا دو پیش دستی سالاد یا سبزیجات و تقریباً ۳ تا ۴ عدد میوه مصرف کند.

توصیه می‌شود میوه‌ها و سبزیجات خوب جویده شده و بیمار،

فقط در صورت بروز ناراحتی ناشی از مصرف نوع خاصی از میوه یا سبزی، از مصرف آن نوع به خصوص اجتناب کند.

غذاها را قبل از بلعیدن به خوبی بجوید

این بیماران باید از مصرف غذاهای زبر که به سختی جویده می‌شوند اجتناب کنند.

غذاهایی مثل ته دیگ، کلم بروکلی، ذرت، پاپ کرن، آجیل و دانه‌ها. غذاهای جامد نیز به آسانی از معده تخلیه نمی‌شوند.

مشکلات دندانی مثل نداشتن دندان و دندان‌های شکسته می‌توانند منجر به جویدن ناقص غذاها شوند.

این امر به مشکلات معده در تبدیل غذاها به قطعات کوچک اضافه شده و عبور غذا از معده به روده کوچک را برای جذب با مشکل مواجه می‌کند.


مطالب بیشتر: 

    ۵/۵ - (۱ امتیاز)

    بدون دیدگاه

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

    سه × 4 =