کالپروتکتین مدفوع

کالپروتکتین مدفوع


کالپروتکتین مدفوع

اندازه گیری بیوشیمیایی پروتئین کالپروتکتین در مدفوع است.
افزایش کالپروتکتین مدفوع نشانگر مهاجرت نوتروفیل ها به مخاط روده است،
که در طی التهاب روده از جمله التهاب ناشی از بیماری التهابی روده رخ می دهد.
تحت یک سناریوی بالینی خاص ،
آزمایش ممکن است نیاز به کولونوسکوپی تهاجمی یا اسکن سلول های سفید،
با برچسب رادیویی را از بین ببرد.

ساختار و عملکرد

همچنین نگاه کنید به: Calprotectin
کالپروتکتین یک دیمر ۲۴ کیلو دالتونی پروتئین های متصل کننده کلسیم S100A8 و S100A9 است.
این مجموعه تا ۶۰٪ محتوای پروتئین محلول سیتوزول نوتروفیل را تشکیل می دهد.
در مطالعات آزمایشگاهی نشان می دهد،
که کالپروتکتین دارای ویژگی های باکتریواستاتیک و قارچی است،
که از توانایی آن در منگنز و روی را جدا کنید.
کالپروتکتین دارای دو محل اتصال فلز انتقالی است،
که در رابط مونومرهای S100A8 و S100A9 تشکیل می شود و نشان داده شده است،
که جداسازی فلز توسط کالپروتکتین به کلسیم وابسته است.
این مجموعه در برابر تخریب آنزیمی مقاوم است و به راحتی در مدفوع قابل اندازه گیری است.
به عنوان نشانگر جایگزین استفاده کنید
محدوده مرجع برای کالپروتکتین
سن بیمار واحد حد بالا
۲-۹ سال ۱۶۶ میکروگرم در گرم مدفوع
۱۰–۵۹ سال ۵۱
≥ ۶۰ سال ۱۱۲
بیماری های اصلی که باعث افزایش دفع کالپروتکتین مدفوع می شوند ،
بیماری های التهابی روده ، بیماری سلیاک ، کولیت عفونی ،
انتروکولیت نکروزان ، فیبروز کیستیک روده و سرطان روده بزرگ است.

کالپروتکتین مدفوع

اگرچه یک آزمایش نسبتاً جدید است ،
کالپروتکتین مدفوع به طور منظم به عنوان شاخص بیماری های التهابی روده (IBD) ،
در طول درمان و به عنوان نشانگر تشخیصی استفاده می شود.
IBD گروهی از شرایط است که باعث التهاب پاتولوژیک دیواره روده می شود.
بیماری کرون و کولیت اولسراتیو انواع اصلی بیماری التهابی روده هستند.
فرآیندهای التهابی منجر به هجوم نوتروفیل ها به لومن روده می شود.
از آنجا که کالپروتکتین به اندازه ۶۰٪ محتوای پروتئین محلول سیتوزول نوتروفیل ها را شامل می شود ،
می تواند به عنوان یک مارکر برای سطح التهاب روده عمل کند.
نشان داده شده است که اندازه گیری کالپروتکتین مدفوع،
به شدت با لکوسیتهای دارای علامت گذاری شده با ۱۱۱ ایندیوم مرتبط است ،
که به عنوان اندازه گیری استاندارد طلای التهاب روده در نظر گرفته می شود.
سطح کالپروتکتین مدفوع معمولاً در بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر (IBS) طبیعی است.
در بیماری سلیاک درمان نشده ،
غلظت کالپروتکتین مدفوع با میزان ضایعه مخاطی روده ارتباط دارد،
و با یک رژیم غذایی فاقد گلوتن نرمال می شود.

کالپروتکتین مدفوع

با استفاده از تکنیک های ایمونوشیمیایی،
مانند ELISA یا سنجش های ایمونوکروماتوگرافی اندازه گیری می شود.
آنتی بادی های استفاده شده در این روش ها ، اپی توپ های خاص مولکول کالپروتکتین را هدف قرار می دهند.


مطالب بیشتر:

۵/۵ - (۲ امتیاز)

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دو + 17 =